Metodolojik Ulusçuluk ve Türkiye’de Dış Politika Çalışmaları

Ana sayfa
Sayılar
Cilt 13, Sayı 051, 2016

Özet

Metodolojik Ulusçuluk, beşeri dünyanın, kendini ulus-devletler olarak organize etmiş uluslardan müteşekkil bir yapı olarak tahayyül edilmesi ve yazılması olarak tanımlanan ve sosyal bilimlerin tümü için sonuçları olan bir akademik yazım problemidir. Konuya ilişkin özellikle sosyoloji, antropoloji, tarih gibi alanlarda ilgili yanlışın gerek sebeplerini, gerekse doğurduğu kurucu sonuçları ortaya koyucu pek çok çalışma yapılmıştır. Metodolojik ulusçuluk Uluslararası İlişkiler’de de tartışılırken, tartışmalar ilgili pratiklerin Uluslararası İlişkiler için anlamıyla sınırlı kalmıştır. Dış politika çalışmalarındaysa konuya ilişkin derinlemesine bir tartışma yapılmamıştır. Buradan hareketle bu makale, Türkiye’de dış politika çalışmaları örnek incelemesiyle, dış politika çalışmalarındaki metodolojik ulusçuluk pratiklerini ve bunların kurucu etkilerini ortaya koymaya çalışmaktadır.

Anahtar kelimeler

Metodolojik Ulusçuluk, Dış Politika Çalışmaları, Türk Dış Politikası.

Atıf

Tabak, Hüsrev, “Metodolojik Ulusçuluk ve Türkiye’de Dış Politika Çalışmaları”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 13, Sayı 51, 2016, s. 21-39.

Bağlılıklar

  • Hüsrev TABAK, Yrd. Doç. Dr., Uluslararası İlişkiler Bölümü, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi
Bu içeriği paylaş