Türkiye’de Savaş Düşüncesi

Özet

Bu makale, Osmanlı Devleti'nin kuruluşundan Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarına kadar Türkiye'de savaş düşüncesinin gelişimini incelemektedir. Buna göre, Osmanlı Devleti'nin kuruluş yıllarında göçebe toplulukların enerjisini Hristiyan "öteki"ye karşı yoğunlaştıran bir savaş anlayışı olan "gaza" ön planda bulunurken, devletin merkezileşmesine ve genişlemesine paralel olarak savaş anlayışının dini boyutları geri planda kalmış ve savaş daha dünyevi bir kavram olarak algılanmıştır. 17. yüzyılın başından itibaren yenilgilerin artması, devletin bekasının savaş yerine diplomasi ile sağlanabileceği düşüncesinin hakim olduğu bir algının geliştirilmesine neden olmuştur. 20. yüzyılın başlarında bu kez "devletin bekası için savaş" anlayışı geliştirilmiş, bu süreç Birinci Dünya Savaşı ile son bulmuştur. Nihayet Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Atatürk daha kısıtlı bir savaş anlayışı geliştirerek ülkenin hayati çıkarları tehdit altına girdiğinde savaşı reddetmiştir.

Anahtar kelimeler

Osmanlı İmparatorluğu, Türkiye, Savaş, Gaza, Atatürk.

Atıf

Palabıyık, Serdar, “ Türkiye’de Savaş Düşüncesi”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 4, Sayı 14 (Yaz 2007), s. 185-215.

Bağlılıklar

• Serdar Palabıyık, Arş. Gör., Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü