NATO ve Türkiye: Dönüşen İttifakın Sorgulayan Üyesi

Özet

Bu çalışma Türkiye’nin NATO ittifakının dönüşüm sürecine ilişkin benimsemekte olduğu tutumu ve politikaları incelemektedir. Çalışmanın temel savı Türkiye’nin tutumunun kimlik kaygılarından çok ulusal çıkarları daha fazla yansıtmaya başladığı ve Türkiye’nin bu süreçte gündeme gelen konulara ilişkin olarak daha çok eleştirel ve sorgulayıcı bir tavır takındığıdır. İttifakın politikaları tarafından tuzağa düşürülmek kaygısı, ittifak tarafından yalnız bırakılma endişesinin önüne geçmeye başlamıştır. Türkiye’nin bu tutumunun şekillenmesinde üç farklı gelişme etkili olmuştur. Birincisi, uluslararası sistemin yapısında ortaya çıkan gelişmeler, ikincisi NATO’nun kendi içinde yaşamakta olduğu kimliksel ve kurumsal kriz, üçüncüsü ise 2002’den bu yana ülkeyi yönetmekte olan Adalet ve Kalkınma Partisi’nin benimsemiş olduğu milli kimlik ile dış ve güvenlik politikası anlayışıdır. Bu çalışma, bu açıklayıcı faktörlerin etkisini NATO’nun dönüşümü sürecinde gündeme gelen bazı olaylar bağlamında göstermeye çalışacaktır. Bunlar, NATO’nun genişlemesi ve Rusya ile olan ilişkiler, NATO’nun alan-dışı görevleri, NATO’nun küreselleşmesi, NATO-Avrupa Birliği ilişkileri, füze savunma sistemi ve NATO Genel Sekreteri’nin atanmasıdır.

Anahtar kelimeler

NATO’nun Dönüşümü, Türkiye, Tuzağa Düşürülme-Yalnız Bırakılma Çıkmazı, Adalet ve Kalkınma Partisi, Çıkarlar ve Kimlik

Atıf

Oğuzlu, Tarık, “NATO ve Türkiye: Dönüşen İttifakın Sorgulayan Üyesi”, Uluslararası İlişkiler, Cilt 9, Sayı 34 (Yaz 2012), s. 99-124.

Bağlılıklar

• Tarık OĞUZLU, Doç. Dr., Uluslararası Antalya Üniversitesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü